آمریکا: چه کسی گفت ما قصد حمله داریم؟
تغییر مواضع آمریکا ، پس از سخنان رهبری
آمریکا: چه کسی گفت ما قصد حمله داریم؟
طی سه هفته اخیر به دنبال تصویب قطعنامه 1737 علیه ایران، برخی مقامات آمریکایی با افزایش فشارهای روانی علیه ایران، زمزمههای امکان حمله نظامی به این کشور را مطرح نمودند. نکته قابل توجه این بود که افزایش جنگ روانی آمریکا علیه ایران، تصادفاً با همنوایی و همزمانی معدودی از روزنامهها و جریانات داخلی در کشور همراه شد.
اگرچه شخصیتهای شناخته شده اکثر جریانات داخلی از جمله اصلاحطلبان و اصولگرایان بر وحدت در موضعگیریهای داخلی در خصوص بحث هستهای تاکید میکردند، اما برخی جریانات سعی کردند با ناکارآمد جلوه دادن دیپلماسی هستهای دولت و معرفی برخی شخصیتهای سیاسی به عنوان مسببان بحران، تنها راه برونرفت از بحران را تعلیق دوباره فعالیتهای هستهای ایران اعلام کنند.
روند عملیات روانی بازیگران خارجی و داخلی از جایی شکل جالب توجهی به خود گرفت که با شکلگیری تردیدهایی در خصوص میزان فایده حربه تهدید علیه ایران در صحبتهای مقامات آمریکایی، شاهد افزایش عملیات روانی همان جریانات داخلی در خصوص مسئله هستهای بودیم.
جملاتی چون «شرایط کشور عادی نیست»، «مردم از وضع موجود نگرانند»،«چرا نگرانیم؟»، «فرصتسوزی سم و خیانت است»، «شرایط کشور عادی نیست»،«همه جناحها نگران کشورند»، شرایط کشور عادی نیست» و «فرصتسوزی برای کشور سم است»، تیتر صفحات اول روزنامههای متعلق به همان جریانات بوده که از تاریخ 4/11/85 تا تاریخ 12/11/85 به صورت مداوم و با تاکید بر جمله «شرایط کشور عادی نیست» روز به روز در این روزنامهها درج شده است.
تعجب ناظران سیاسی زمانی بیشتر برانگیخته شد که در حالی که برخی افراد و روزنامههای مطرح در کشور طی این دوره زمانی سعی میکردند با عملیات روانی القایی بحران را به فضای ذهنی مخاطبین در جامعه منتقل نمایند، مقامات آمریکایی با مشاهده عدم تاثیر حربه تهدید علیه ایران، از اعلام مواضع خصمانه خودداری کردند و به سمت اعلام مواضعی با این سرفصل که «هنوز هم میتوان به ادامه دیپلماسی با ایران امیدوار بود» متمایل شدند.
این جریانات داخلی با هدف کمرنگ نمودن دستاوردهای هستهای حاکمیت (تجدید نظر در ارائه امتیازات بیهدف، پیشرفت فنی قابل ملاحظه در فعالیت هستهای و اصرار طرف غربی بر ادامه مذاکرات با ایران ) تلاش کردند با غیرعادی نشان دادن وضعیت کشور با تاکید بر جمله همیشگی «تهدید جدی است»، فضای فکری را برای فشار روانی بر تیم دیپلماسی هستهای برای انجام تعلیق مجدد فعالیتها فراهم کنند.
نقطه عطف شکست پروژه عملیات روانی طرف غربی، سخنرانی پنجشنبه هفته گذشته مقام معظم رهبری در دیدار فرماندهان و اعضای نیروی هوایی ارتش با ایشان بود که بلافاصله عکسالعمل مقامات آمریکایی را در پی داشت.
رهبری در سخنان خود عملیات روانی دشمن را با هدف تضعیف روحیه ملت ایران و نشانهای از استیصال دولتمردان آمریکایی دانستند و افزودند: تهدید و ترساندن شیوه قدیمی و همیشگی سلطهگران برای تضعیف اراده و عزم ملتها و چپاول منابع کشورها بوده است.
رهبری با اشاره به کسانی که میگویند قدرت دشمن را دست کم نگیرید، افزودند: این حرف درستی است و در فرهنگ عمیق ملت ایران نیز مورد تاکید است. اما آیا عاقلانه است که دشمن را دست کم نگیریم، اما در مقابل، عظمت و توانایی ملت ایران را نادیده بگیریم؟
حضرت آیت الله خامنهای با اشاره به شایعه حمله امریکا به ایران، تأکید کردند: دشمنان خوب میدانند که هرگونه تعرض، عکسالعمل همه جانبه ملت ایران را نسبت به متعرضان و منافع آنها در همه نقاط جهان به دنبال خواهد داشت.
بیانات حضرت آیتالله خامنهای در این دیدار بلافاصله واکنش حاکی از دستپاچگی مقامات آمریکایی را در پی داشت. به گزارش زینیوز، "تام کیسی" سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا در پاسخ به سؤالی در خصوص بیانات آیتالله خامنهای رهبر ایران، بدون طرح تهدید نظامی علیه ایران اعلام کرد: «تلاش ما در واکنش به برنامه هستهای ایران تمرکز بر دیپلماسی است. گمان میکنم ما به روشنی بیان کردهایم که قصد ما پیگیری مسئله از طریق مجاری دیپلماتیک است.»
"تونی اسنو" سخنگوی کاخ سفید نیز در واکنش به بیانات رهبری تلاش کرد بحث تهاجم به ایران را کمرنگ جلوه دهد و اظهار داشت: «من بارها اعلام کردهام. وزیر دفاع آمریکا و رئیسجمهور آمریکا هم بارها اعلام کردهاند که قصد حمله به ایران نداریم.»
امید است توجه مقامات آمریکایی به ناکارآمدی حربه بکارگیری تهدید و اذعان این مقامات به ناکارآمدی این حربه، باعث شود معدودی از جریانات داخل نیز در راستای سیاست همنوایی و همزمانی با سیاستهای طرف غربی، به ناموثر بودن این فاز از عملیات روانی پی ببرند و به خاطر دستیابی به منافع فردی یا جناحی، منافع ملی را بیش از این تحت تاثیر بازیهای سیاسی قرار ندهند.
پی نوشت ها:
۱-این مطلب برداشتی از سایت فارس بود.
۲-حالم باز بد شده... باز همون بیماری کذایی برگشته... خیلی حالم بده.... خیلی حالم بده....
۳-بازم میخواستم پی نوشت های زیادی بذارم در مورد این چند روزه ولی به دلیل باز نتونستم.
۴-در مورد راهپیمایی شکوهمند دیروز هم عکس میخوام بذارم هم مطلب ولی هروقت حالم بهتر شد.
۵-از آقای ابطحی عزیز (معاون محترم ریاست جمهوری سابق ) که لطف کردن و در این وبلاگ نظر دادن هم تشکر میکنم.
۶-احتمالا همین روزها در مورد جریان نمایشگاه و جشنواره مطبوعات و همچنین گفتگویی که با آقای مظفر (وزیر آموزش و پرورش دولت اول خاتمی و نماینده فعلی مردم تهران و عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام )داشتم هم می نویسم.
۷-حالم خیلی بده...
- ۸۵/۱۱/۲۴