انتظار

ای آفتاب بی غروب !

اگر دستم آلوده به نیرنگ روزگار است ، اما به پاکی قلمم ، قسم که تمام احساسم را بر قلب سپید کاغذ می ریزم . و برای تو ، ای پاک ترین نجات دهنده بشریت می نویسم .

ای خوب ! وقتی که به زمینیان می نگرم و وقتی دلم از زمین می گیرد ، به آسمان پناه می برم و در آنجا با چشمانی پر از التماس دنبال مردی از جنس آسمان می گردم .