بهاریه...
پیش نوشت:
زمانی که وحدت عماد تماس گرفت و از نوشتن بهاریه برای نشریه گفت و گفت که این بخش را برای نویسندگان گریز پای! در نظر گرفته اند ذهنم کشیده شد به سمت تحویل سال قبل(86) و نیم ساعت قبل از آن. زمانی که با یکی از بچه های کلاس مشغول رد و بدل کردن چند اس ام اس بودم و صحبت درباره سالی که در پیش است و البته انتخاب نام پروژه مشترکمان.
ذهنم کشیده شد به فال حافظی که در آن لحظه گرفتم و خواجه شیراز در جوابم گفت بود:
دوش دیدم که ملایک در میخانه زدند/ گل آدم بسرشتند وبه پیمانه زدند
ساکنان حرم ستر و عفاف و ملکوت/ با من راه نشین باده مستانه زدند
آسمان بار امانت نتوانست کشید/قرعه کار به نام من دیوانه زدند
و من در فکر این که یعنی چه؟
به این فکر کردم که چرا هر ساله سر سفره هفت سین از خداوند می خواهیم که سال جدید این باشیم و آن و البته این خواسته مان شاید چند روز بیشتر دوام نداشته باشد و باز همان می شویم که بودیم. ...
به زندگی جدیدی فکر کردم که از چند ماه قبل آغاز کرده بودم ونقطه اوج آن را در سال جدید آرزو داشتم و این شعر بی دلیل نیامده بود! در مسیری حرکت کرده بودم که نقطه توقف و بازگشتی نداشت و بی راهه هم نبود....
از خداوند خواسته بودم که دگرگون کند مرا و زندگی ام را و آنچه را عطا کند که مصداق یا مقلب القلوب و الابصار باشد و حول حالنا الی احسن الحال. تحولی عظیم و عزیز و نیکو...سرنوشتی خیر... و حرکت در مسیری که نزدیک کند این انسان خاکی را به خلیفه الله علی الارض شدن که همین است دلیل آفرینش ما...
اما احساس اینکه چیزی کم است که جایش را هیچ چیز پر نمی کند ...بگذریم.... از آنجا که تمام ذرات عالم نشانه های اویند و هر کس راهنما ، دوستی و استادی عزیز راه را نشانمان داد و گفت:
نوشت :
اگر در زندگی ات چیزی کم است که جایش را هیچ چیز پر نمی کند!
اگر تعریف زندگی با قواعد متابولیسم، بیولوژی، منازعه برای بقا و ار این دست معیارها، تو را از حیوان و جماد تمیز نمی دهد!
اگر باور داری خلیفه خدا بر روی زمینی ولی در اسارت نامرئی به نابسامانی گرفتار آمده ای!
اگر زندگی ات با همه داشته هایت آنقدر دلچسب و رضایت بخش نیست که برای فردایش مشتاق باشی!
بیا ...
و بدان...
که حیات طیبه را کم داریم...
شمیمی از زندگی پاک...
طراوتی از زیستنی نیکو...
رایحه ای از حضوری معنادار و مدام...
بیا ... و بدان... که حیات طیبه را کم داریم... شمیمی از زندگی پاک... طراوتی از زیستنی نیکو... رایحه ای از حضوری معنادار و مدام... حیات طیبه، شیوه ای برای زیستن است که به تو هدیه می شود. نه آن که کسبش کنی یا به دستش بیاوری!!! تملکی نیست و سند نمی خورد!!! به حد و حصر نمی آید...
رهاورد یک سیر است... "سیر الی الله ..."
مسیری وسیع که همه هستی مسافر آنند...
یکی با شتاب بیشتر و یکی با شتاب کمتر...
سرباز و گوش به فرمان... آگاهانه و ناآگاهانه...
"و لله جنود السماوات و الارض..."
تنها آنانکه غفلت می ورزند و بازی می خورند، از حیات طیبه و مواهب آن بی بهره می مانند...
حیات طیبه هدیه خداوند است به قلب هایی که به هنگام یاد خدا به لرزه می افتند...
"وجلت قلوبهم..."
هدیه به حافظان پیمان عشق و میثاق الست...
پاس داران "قالو بلی..."
حیات طیبه میوه باغستان سبحان الله و والحمد لله و لا اله الا الله و الله اکبر است... حیاتی که نفس تا نفسش،قدم تا قدمش،هر آنش با رب الناس و ملک الناس و اله الناس پیوند خورده است...
پی نوشت:
تحویل سال نزدیک است...
از خداوند بخواهیم که قلب هایمان را دگرگون کند و احوال مان را نیز... و ما را در حرکت بسوی دریافت حیات طیبه یاری کند و عیدی مان را داشتن حیات طیبه... که از هر چیزی در این دنیا مهم تر است و ... و از هر آرزوی سر سفره هفت سین نیز مهم تر...که راهیست برای رسیدن به مقصود و معشوق...
جوانمردی گفت: بار خدایا! ای دگرگون کننده قلب ها ! قلب مرا بر دین خود استوار فرما.
جماعت گفتند : ای جوانمرد ! آیا قلب ها دگرگون می شوند؟
گفت: بلی ! خداوند بشری را خلق نکرد ، جز آنکه قلب او بین دو انگشت از انگشتان خداست، اگر بخواهد آنرا بلند می کند و اگر بخواهد می نشاند...
یا مقلب القلوب و الابصار...
یا مدبر الیل و النهار...
یا محول الحول و الاحوال...
حول حالنا الی احسن الحا...
سر گشته در این بادیه تا چند بپوییم/ای کعبه ی مقصود تو را از که بجوییم
