صدام در صد دام...
حرف اول:
پرونده مفتوح جنایت های دیکتاتور
سرانجام دیکتاتور سابق عراق اعدام شد. طناب دار در حالی به گردن صدام مستحق اعدام ، گره خورد که رازهای بسیاری در باره جنایات جنگی، جنایت علیه بشریت، تضییع حقوق مردم عراق، نقض حقوق بشر و ده ها جرم دیگر این دیکتاتور فاش نشده است. پس از مدت ها بررسی و رسیدگی به پرونده یکی از پانصد اتهامی که علیه صدام مطرح شده بود، مجرمیت دیکتاتور در دادگاه ثابت شد و 499 اتهام دیگر او در نوبت رسیدگی باقی ماند!!! صدام در کارنامه 24 سال دیکتاتوری خود جنایتهای فراوانی را ثبت کرد ، جنایت علیه کردهای عراق، کشتار شیعیان ، تجاوز به ایران اسلامی، کشتار مردم حلبچه و اشغال کویت از جمله مهمترین و سنگین ترین جنایتهای او علیه بشریت و کشورهای همسایه بوده است. کشف 360 گور دسته جمعی در نقاط مختلف عراق نیز قصه پرغصه ای از مصیبتهایی است که صدام بر مردم عراق تحمیل کرد.
بر اثر 700 حمله شیمیایی صدام علیه مردم ایران، یک صدهزار نفر از هموطنانمان دچار مصدومیت شیمیایی شدند و تنها در جریان حمله شیمیایی به سردشت 3هزار نفر به شهادت رسیدند و پس از گذشت حدود یک سال 1500 نفر دیگر از اهالی سردشت بر اثر عوارض همین حمله شیمیایی به خیل شهدا پیوستند. و البته پیوستن سالانه 75 جانباز شیمیایی به خیل شهدا در نقاط مختلف کشورمان نیز قصه تلخی است که هر از گاهی برگی از آن ورق می خورد و در حافظه تاریخ ثبت می شود. جنگ تحمیلی هشت ساله صدام علیه ایران ، شهادت 250 هزار رزمنده ارتشی ، بسیجی و سپاهی دلاور ایران زمین و وارد آمدن هزار میلیارد دلار خسارت به کشورمان را موجب شد و به نوعی تغییر معادلات منطقه ای و زمینه تحلیل قوای اقتصادی ، سیاسی و نظامی منطقه را به نفع گردانندگان اصلی جنگ فراهم آورد.
تجاوزصدام به کویت و اشغال آن کشور نیز علاوه بر تبعات گوناگون ، بهانه ای شد برای حضور آمریکا در خلیج فارس که این خود یکی از خواستهای استراتژیک آمریکا بود. و شاید اشغال عراق و دستگیری صدام توسط آمریکا بخش پایانی بازی کاخ سفید با مهره ای به نام صدام بود که با محاکمه او آمریکا قصد داشت خود را به عنوان پیروز این صحنه و نجات دهنده ملت عراق به جهان معرفی کند! بر این اساس دادگاهی با اساسنامه ای ویژه که آمریکا،برخی از کشورهای اروپایی و عربی نقش اساسی در تدوین آن داشتند تشکیل شد که تنها صلاحیتش رسیدگی به شکایت افراد حقیقی از صدام بودو البته چنین محدودیتی مانع از طرح عمده ترین جنایات صدام علیه بشریت،جنایت های جنگی و تجاوز به ایران و کویت شد. جنایاتی که اگر پرونده آنها مورد بررسی قرار می گرفت بدون تردید در محدوده محاکمه صدام و اطرافیانش باقی نمی ماند بلکه آمریکا، به عنوان اصلی ترین پشتیبان و صدایت کننده صدام در تشویق او برای تجاوز به ایران و کویت و همچنین کشورهایی مثل آلمان به عنوان تامین کننده سلاح های مرگبار شیمیایی و برخی دیگر از کشورهای اروپایی و عربی وهمچنین شوروی سابق به عنوان حامیان مالی و تامین کننده جنگ افزار برای صدام به محاکمه کشیده می شدندو رازهاب مگوی بسیاری برای ثبت در تاریخ فاش می شد که البته دستگاه دیپلماسی و مسئولان قضایی کشورمان در پیگیری رسیدگی به جنایات صدام علیه مردم ایران در دادگاه های بین المللی می تواند نقش تعیین کننده ای داشته باشند. با این وصف گرچه مجازات اعدام برای صدام نقطه عطفی در تاریخ مجازات دیکتاتورها محسوب می شود اما پرونده جنایت های بی شمار صدام و حامیان اصلی او در محکمه وجدان بشریت همچنان مفتوح خواهد ماند.
حرف دوم:
صدام در آخرین دام
سرانجام ،بر دار شد،سردار دروغینی که بسیاری از سرداران را بر دار کرده بود!
صدام چهره ای که صد دام پیش راه مردم عراق و منطقه گسترده بود، سرانجام در یک دام گرفتار آمدو با مرگ وی ،عید قربان مسلمان را عیدانه شد.
و این خبری بود که خیلی زود، خبر اول رسانه ای جهان شد و پیام های کوتاه نیز پیغام های دوستانه خود را با واژه تبریک آغاز کردند. تبریک مرگ مردی که بودنش، هر لحظه بودنش، در بردارنده مرگ هزاران بود. خود نیز در این روز، پیغام شادباش از سوی کسانی دریافت کردم که زخم نکبت وجود صدام را در جان داشتند.
آری ، صدام را ، مرگ ، در دام گرفت و پایان دیکتاتور را رقم زد و این خبر مثل یک مسکن ، دل های داغدار را تشفی بخشید، هرچند موضوع صدام از موضوعیت چندانی برخوردار نبود اما هیچ کس را نمی دیدی که از مرگ دیکتاتور ناخشنود شده باشد و این پایان هر دیکتاتوری است.
چه بت باشد تا توسط ابراهیم شکسته شود و چه از قومی باشد که بخت النصر پایانشان را به خون رقم زند. به هر حال ، پایان بت شدن ، شکسته شدن است و این سنت خداوندی است.
موضوع صدام، در این زمان از موضوعیت چندانی برخوردار نبود اما موضوع صدامیسم همیشه موضوعیت دارد و اولویت نیز هم، و این مساله ای است که باید در نظر داشت که اگر مرگ صدام به مرگ صدامیسم منتج نشود، ارزش چندانی ندارد و حداکثر ارزش آن به اندازه استامینوفن برای تسکین درد است. حال آنکه باید صدامیسم، دیکتاتور خویی، بت شدگی و... را چاره کرد.
آنچه باید از میان برود، بستر تولید صدام هاست. این بستر را باید جمع کرد و این زمینه را از بین برد و الا تا زمین باشد،زمین از صدام ها زخم خواهد خورد و اگر جوامع نتوانند بیماری تولید ویروس های دیکتاتور را درمان کنند باز صدامی دیگر قد خواهد کشید.
این آرزوی ماست که هیچ گاه عراق ، دگرباره ، بازگشت صدام در کسوتی دیگر را شاهد نباشد ،بلکه با تحقق اراده مردم، حکومتی مردمسالار ، شگل بگیرد و با همسایه هایش با حسن همجواری زندگی کند تا زخم خاطره تلخ همسایه ها از عراق صدام، کمی التیام یابد و این هوشیاری و عقلانیت همه عراقی ها را می طلبد که با هر مذهب و مرام و زبان و نژادی که دارند در کنار هم ،اراده ملی و حاکمیت ملی خود را محقق کنند و پاس دارند. این هم به نفع آنهاست و هم به نفع منطقه و هم به سود جهان که جهان برای دیکتاتورها تنگ می شود. عراق هم بدون صدام زیباتر است. و این خیلی دلپذیر است که عراقی ها در هوایی نفس کشند که دیگر نفس صدام آن را آلوده نمی کند...
پی نوشت :
۱-بالاخره سلسله جلسات ققنوس دین تموم شد و یه نفس راحتی کشیدم.
۲-دیروز یه برنامه داشتیم با حضور عباس کیارستمی که توی این برنامه سینمای عباس کیارستمی مورد بررسی قرار گرفت.
۳-میخواستم چندتا از عکس های اعدام صدام رو توی وبلاگم بذارم ولی خب ... بنابه دلایلی منصرف شدم.
۴- رهرو منزل عشقیم و ز سر حد عدم تا به اقلیم وجود این همه راه آمده ایم
۵-حرف دیگه ای ندارم... یعنی داشتم ولی خب سن که بالا می ره فراموشی هم میاد سراغ آدم 
۶-شعری از امام خمینی (ره) در مورد .... خودتون بخونید دیگه. (چند وقت دیگه می خوام در مورد اشعار امام هم بنویسم.
جمهوری ما نشانگر اسلام است افکار پلید فتنه جویان خام است
ملت به ره خویش جلو می تازد صدام به دست خویش در صد دام است
۷-خدایا به من زیستنی عطا کن که در لحظه مرگ بر بی ثمری لحظه ای که برای زیستن گذشته است حسرت نخورم و مردنی عطا کن که بر بیهودگی ام سوگوار نباشم.
الهم عجل لولیک الفرج مولانا اباصالح المهدی
