نوشتن از سر دلتنگی....
جمعه, ۳ آذر ۱۳۸۵، ۰۱:۲۰ ب.ظ
نیست بر لوح دلم جز الف قامت یار چه کنم حرف دگر یاد نداد استادم
| ساقی به نور بـــــــــــــاده برافروز جام ما | مطرب بگو که کار جهان شد به کام ما | |
| ما در پیـــــاله عکـــــس رخ یـــــار دیده‌ایم | ای بی خبـــــر ز لذت شـــــــرب مدام ما | |
| هرگز نمیرد آن که دلش زنده شد به عشق | ثبت است بر جریـــده عالــــــــم دوام ما | |
| چنــــدان بود کـــــرشمه و ناز ســـهی قدان | کــــاید به جلـــــوه سرو صنوبرخرام ما | |
| ای باد اگـــــــــــر به گلشن احباب بـــگذری | زنهــــــــــار عرضه ده بر جانان پیام ما | |
| گو نام ما ز یاد به عمدا چه می‌بــــــــــــری | خـــــــــــود آید آن که یاد نیاری ز نام ما | |
| مستی به چشم شاهد دلبند ما خوش است | زان رو سپـــــــرده‌اند به مستی زمام ما | |
| ترسم که صرفه‌ای نبرد روز بازخواســـت | نـــــان حلال شیـــــــــــــخ ز آب حرام ما | |
| حافظ ز دیده دانـــــــه اشکی همی‌فشــــان | بـــــــاشد که مرغ وصل کند قصد دام ما | |
| دریــــــــــای اخضـــــر فلک و کشتی هلال |
هستنــــــــــد غرق نعمت حاجی قوام ما |
----اینو نوشتم دلم باز بشه.... مطلبی رو دارم آماده می کنم....
