در مورد یه خبر: مبارزه با بدحجابی یا ترویج بی حجابی

چند وقت قبل یک خبری منتشر شد که در میان خیلی از خبرها خیلی جلب توجه می نمود:

 "آغاز طرح مبارزه با بدحجابی". بعضی از سایتهای خبری نیز اقدام به ارایه گزارش و تحلیل در این زمینه نموده بودند. در این طرح نیز مانند همیشه تخصص مسوولین ما در "دمیدن وارونه شیپور"، آشکار و عیان است. با گذشت بیش از 28 سال از پیروزی انقلاب اسلامی، هنوز تفکر "برخورد با معلول" سرفصل همه ی پروژه ها و طرحهای اینچنینی است. فقط خدا آگاه است که چند سال زمان برای آگاه شدن مسوولین ما لازم است. آگاه از اینکه به جای "معلول"، باید با "علت" مبارزه کرد. در این مجال کوتاه قصد تحلیل و واکاوی موضوع از منظر روانشناختی و اجتماعی را ندارم، چه از تخصص من نیز خارج است. من تنها می خواهم به این موضوع بپردازم: "چرا انتظار رعایت حجاب را داریم؟" و "مگر حجاب یک هنجار است؟"  

تا آنجا که اطلاع دارم ،حداقل پس از رحلت امام(ره)، در همه رسانه های این مرز و بوم، حفظ حجاب یک هنجار نبوده است. بلکه در مواردی مانند یک ناهنجاری اجتماعی با آن برخورد شده است. شاید با خواندن این مطالب، متهم به بدبینی و اغراق شوم، ولی باور کنید که اینگونه نیست. در تمامی این سالها، حجاب در رسانه ملی ! نماد فقر، جرم و جهل بوده است. در قوه قضاییه ما، چادر (به عنوان یکی از انواع حجاب و به فرموده رهبر، کاملترین نوع آن) لباس مجرمین زن بوده است. حتما تصاویر زنان مجرم در چادرهای زندان را دیده اید. تفسیر این اتفاق بسیار ساده است: "بدحجابی، لباس آزادی است و حجاب لباس زندان، حجاب هزینه انجام جرم در جمهوری اسلامی است." در سیمای جمهوری اسلامی نیز، عفاف به بهترین! وجه ممکن تبلیغ می شود. کافی است 24 ساعت همه سریالهای داستانی را دقیقا زیر نظر بگیرید. دختران فقیر، کم سواد و... حجاب کاملی دارند و دختران دانشجو و زنان تحصیل کرده، مطابق "مد" لباس می پوشند. بگذریم از اینکه اخیرا عده ای از کارگردانان باهوش ! اقدام به ترویج حجاب کرده اند و چادر بر سر هنرپیشه های آوانگارد ! کشیده اند. چیزی شبیه به قرآن خواندن یزید در راستای ترویج قرآن !

برای دختران جامعه ما، فلسفه حجاب روشن نیست. هیچ کس تا به حال دلیل حفظ حجاب را برای آنها بیان نکرده است. تحلیلگران جامعه ما، پرواز حشرات در جنگلهای ماداگاسکار را نیز مورد تحلیل قرار می دهند ولی افسوس از نقد کارشناسی. بگذریم از ضد تبلیغ ها. از کسانی که همیشه تنذیر می کنند و هیچگاه مبشر نیستند. آنانکه بدحجابی را به آتش جهنم وعده می دهند و فراموش کرده اند که می توان به جای وعده جهنم برای بی حجابان، وعده رحمت به اهل حجاب داد.

بگذریم از وضعیت دانشگاهها که بسیاری از دانشجویان دختر با حجاب وارد می شوند و بی حجاب خارج می شوند. و این لابد معلول شرایط دانشگاه است. لابد معلول برخورد اساتید و دانشجویان و جو عمومی دانشگاه است. هرچه هست احتمالا دختران دانشجو از داشتن حجاب خجالت می کشند.

تعجب من از خواهران با حجاب است، دخترانی که ترجیح می دهند انسانیتشان مورد توجه قرار بگیرد و نه جنسیتشان. چرا در برابر هجمه سنگین به حجاب ساکت بوده اند؟ چرا به روشنگری نپرداخته اند؟ چرا به دیگران توضیح نداده اند که چرا باید حجاب داشته باشند و اصلا شاید مشکل از انزوای با حجابان آغاز شده باشد.

هر چه هست راه برخورد با بدحجابی، برخورد با بدحجابان نیست. تجربه های اینگونه ثابت کرده که این طرز برخورد موجب ترویج بدحجابی است. باور کنید با این روشها، در خوشبینانه ترین حالت، فقط برای کوتاه مدت می توان اوضاع را بهبود بخشید. باید فکری به حال بی هویتی و عدم احساس کرامت در بسیاری از افراد جامعه کرد. باور کنیم که دخترکان بدحجاب، مجرم نیستند. تنها صورتی از وقوع جرمند. مسوولین محترم، یکبار هم که شده به درمان بپردازند و نه تجویز مسکن. یکبار هم که شده به رهنمودهای رهبری توجه کنند....

باور کنیم که اگر فلسفه حجاب و دلایل حفظ آن تبیین شود، تنها قلیلی بدحجاب می مانند. انگشت شمارانی که با اساس اسلام عناد دارند. ولی در حال حاضر بسیاری از دختران و زنان معصوم، به دلیل جهل و ناآگاهی، کم کاری مسوولین و دهها دلیل دیگر، دوستدار اسلامند ولی اهل حجاب نیستند. راه ارشاد این گروه، تهدید و فشار و بازداشت نیست. راه برخورد "موعظه حسنه" است. موعظه حسنه، تبیین فلسفه حجاب است. بیان فرهنگ عفاف است. و براستی ما در حوزه های علمیه، در مراکز فرهنگی و سازمان تبلیغات اسلامی و... چند واعظ اینگونه داریم؟ اصلا وظیفه حل این مشکل، بر عهده سازمان تبلیغات ، وزارت ارشاد، شورای عالی انقلاب فرهنگی، صداوسیما و نهادهایی از این دست است؟ یا بر عهده نیروی انتظامی ؟

هرچند که می دانم انتظار حل ریشه ای مشکلات و برخورد با علتها از مسوولین، انتظار نامعقولی است. و شاید این بار نیز این گره، به دست رییس جمهورمان باز شود. او می داند که جوانان ممکن است ناآگاه باشند، بی اطلاع و سهل انگار باشند ولی عناد ندارند و در خدمت اسلام و انقلابند. که اگر اینها را نمی دانست، محبوب جوانان نبود.

عکس تزئینی است