چشمهایش

به من می‌گفت :
«چشم‌های تو مرا به این روز انداخت. این نگاه تو کار مرا به اینجا کشانده. تاب و تحمل نگاه‌های تو را نداشتم. نمی دیدی که چشم به زمین می‌دوختم؟»
به او گفتم :
«در چشم‌های من دقیق‌تر نگاه کن! جز تو هیچ چیزی در آن نیست»
می‌گفت :
«نه، یک دنیای مرموز در این نگاه نهفته. من آدم خجولی بودم، چشم‌های تو به من جرأت دادند.»


چشمهایش
بزرگ علوی