شب ها
وقتی ماه می تابد
من روحم را بر می دارم
و سفر می کنم به دورها
#موبایل_گرافی
ماه امشب☺️ البته زوم گوشی بیشتر از این یاری نمیکرد.
@khablog🍃
- ۱ نظر
- ۰۸ بهمن ۹۹ ، ۲۲:۱۸
بی خوابی های یک ذهن سرگشته
کانال تلگرام @khablog
نوشته بود : جایى که خاطره هست، خلا معنى ندارد. وقتى که من بمیرم، کسى مرا به یاد خواهد آورد و مرا باز خواهد گرداند...
- ۰ نظر
- ۰۶ بهمن ۹۹ ، ۲۳:۲۰
و آدم هیچگاه معنای سکوت را به درستی نخواهد دانست، که بعضی سکوت‌ها برای شکستن هستند و بعضی دیگر برای ابدی بودنش، و آدم هیچ وقت دقیقا نمیتواند مطمئن باشد که سکوتش برای دوری بوده است یا تنها از سر اینکه ببیند که سکوتش را میشکنی یا نه...
- ۰ نظر
- ۰۶ بهمن ۹۹ ، ۱۷:۲۴
من در عجبم از سکوت مردانی که به دانش و نیکی و شرف مشهورند، از نامورانی که مردم به آنها امید بسته اند، اما آنان در برابر ستم سکوت می کنند. آنها بهشت خداوند را آرزو می کنند، در حالی که نه مالی در راه خدا داده اند و نه جان خویش را به خطر انداخته اند. و تنها به آبروی خویش نزد امیر و خلیفه می اندیشند. در عجبم از دلیران و سردارانی که اگر گمان کنند حقی از خودشان ضایع شده، زمین و زمان را به آتش می کشند، اما در مقابل حقی که از این مردم ناتوان و رنجور پایمال می شود، چشم خود را می بندند و سازش و سکوت خود را تدبیر و تعقل می نامند. به خدا سوگند مصیبت اینان از همه مردم بیشتر است.
رمان نامیرا
بخشی از سخنان حضرت مسلم در بین مردم کوفه
و تاریخی که همیشه در حال تکرار شدن هست...
- ۰ نظر
- ۰۴ بهمن ۹۹ ، ۱۰:۱۵
سعی میکنم هر کتابی که میخونم بخش هایی از اون رو اینجا هم منتشر کنم تا اگه کسی هم تصادفی و با سرچ در مورد اون کتاب به اینجا رسید شاید کمکی بهش بشه. خوندن کتابهای خوب به نظرم اونقدری لذت بخش هست که جزو ساعات عمر انسان محسوب نشه
- ۰ نظر
- ۰۴ بهمن ۹۹ ، ۰۷:۵۲
نزار قبانی چقدر قشنگ میگه که :
محبوب من!
تمام چیزی که ذهنم را مشغول کرده
این است که حال تو
و حال چشمهایت خوب باشد...
دیشب خواب دیدم من و محمد صالح علا نشستیم توی اتاق من و با هم گپ می زنیم و صحبت می کردیم. چندتا گلدون هم توی اتاقم بود و صالح علا حین صحبت کردن مشغول رسیدگی به اون گلدون ها بود☺️
- ۰ نظر
- ۰۳ بهمن ۹۹ ، ۲۱:۲۶
این تصویر کتابهایی هست که طی یکسال گذشته خریدم و هر کدوم بنا به دلایلی یا هنوز خونده نشدن یا بخشی از اونها خونده شده و ناتموم مونده. اینها رو از کتابهای دیگه ام تفکیک کردم که بتونم یک برنامه ریزی داشته باشم و شروع کنم به خوندن اونها:
۱- انسان خردمند (یووال نوح هراری) - ( تاریخ زندگی بشر در روی کره زمین )
۲- انسان خداگونه (یووال نوح هراری) - ( آینده زندگی انسان ها به کجا میرسه و انسان تا کجا قراره پیشرفت کنه؟ )
۳-هنر شفاف اندیشیدن
۴-یک عاشقانه آرام (نادر ابراهیمی)
۵-چهل نامه کوتاه به همسرم (نادر ابراهیمی)
۶- حیف حوصله ام پیرشده (محمد صالح علا)
۷-هشیاری
۸- نظم زمان ( یک کتاب علمی درباره ماهیت زمان)
۹-نخل و نارنج ( وحید یامین پور)
۱۰-هنر خوب زندگی کردن
۱۱- رمان طلسم (والتر اسکات)
البته به این لیست باید کتاب های زیر رو هم اضافه کنم که به صورت الکترونیکی (توی فیدیبو و طاقچه ) خریدم و بخشی از اونها رو خوندم و ناتموم موندن و باید اونا رو هم تموم کنم:
۱-دنیای سوفی (یوستین گردر)
۲- چشمهایش ( بزرگ علوی)
۳-روح پراگ (ایوان کلیما)
۴-جستارهایی در باب عشق ( آلن دوباتن)
۵-عنصر اصلی
۶-سه شنبه ها با موری ( میچ آلبوم)
۷-در باب حکمت زندگی ( آرتور شوپنهاور)
۸-جز از کل (استیو تولتز)
۹-هنر عشق ورزیدن ( اریک فروم)
۱۰- بینوایان ( ویکتور هوگو)
۱۱- گتسبی بزرگ ( اسکات فیتز جرالد)
۱۲- دست بردن زیر لباس سیب ( محمد صالح علا)
۱۳- اجازه می فرمایید گاهی خواب شما را ببینم (محمد صالح علا)
۱۴-دختر پرتقالی ( یوستین گردر)
۱۵-مغازه خودکشی ( ژان تولی)
۱۶- نبرد من ( آدولف هیتلر)
۱۷- زندگی ۳.۰ - انسان بودن در عصر هوش مصنوعی
۱۸-نیم دانگ پیونگ یانگ (رضا امیرخانی)
۱۹- انسان در جستجوی معنا ( ویکتور فرانکل)
۲۰- وقتی نیچه گریست
۲۱- قمارباز ( فئودور داستایوفسکی)
اگه در خصوص برنامه ریزی برای خوندن اینها پیشنهاداتی دارین خوشحال میشم بهم بگین
- ۰ نظر
- ۰۳ بهمن ۹۹ ، ۲۱:۲۰
شاعری نزد پزشک رفت، گفت: "ای حکیم چیزی در دل من گِره شده که مرا ناخوش می‌دارد و از آنجا افسردگی به من می‌رسد و موی براندامم برمی‌خیزد."
حکیم اهل قافیه بود. پرسید: "شاعر به تازگی ترانه گفته‌ای که هنوز بر کسی نخوانده باشی؟"
گفت: "آری ترانه‌ها دارم."
پزشک گفت: "آن را بخوان."
بیمار ترانه‌ی خود بخواند. پزشک گفت: "باز هم بخوان و هم به صدای بلند بخوان."
شاعر بار دیگر ترانه‌ای بخواند به صدای بلند. پزشک گفت: "شاعر برخیز که نجات یافتی. افسردگی از تو دور شد. این ترانه بود که در دل تو گِره شده بود و خشکی آن بیرون می‌زد چون ز دل بیرون دادی، رهایی یافتی. از این پس ترانه نوشتی برای مردم، خود بخوان تا چیزی در دلت گره نشود. از اینجا تابه خانه رسی در کوچه و میدان‌گاه ترانه بخوان."
شاعر از محکمه‌ی حکیم درآمد و تا به خانه برسد، ترانه‌ها خواند.
محمد صالح علاء
خط کش ها و شقایق ها
حکیم اهل قافیه بود. پرسید: "شاعر به تازگی ترانه گفته‌ای که هنوز بر کسی نخوانده باشی؟"
گفت: "آری ترانه‌ها دارم."
پزشک گفت: "آن را بخوان."
بیمار ترانه‌ی خود بخواند. پزشک گفت: "باز هم بخوان و هم به صدای بلند بخوان."
شاعر بار دیگر ترانه‌ای بخواند به صدای بلند. پزشک گفت: "شاعر برخیز که نجات یافتی. افسردگی از تو دور شد. این ترانه بود که در دل تو گِره شده بود و خشکی آن بیرون می‌زد چون ز دل بیرون دادی، رهایی یافتی. از این پس ترانه نوشتی برای مردم، خود بخوان تا چیزی در دلت گره نشود. از اینجا تابه خانه رسی در کوچه و میدان‌گاه ترانه بخوان."
شاعر از محکمه‌ی حکیم درآمد و تا به خانه برسد، ترانه‌ها خواند.
محمد صالح علاء
خط کش ها و شقایق ها
- ۰ نظر
- ۲۴ دی ۹۹ ، ۱۸:۱۲